Andrzej Stasiuk twórca średniego pokolenia (ur. w 1960) jest autorem utworów prozaicznych kilku gatunków, jak też tomików wierszy i sztuk teatralnych. Osobowość barwna (za odmowę służby wojskowej siedział półtora roku w więzieniu), podróżnik, wielbiciel przyrody i ciszy kończących swój żywot podlaskich wsi. Ktoś, kto ma taki życiorys, takie upodobania i sympatie, nie pisze traktatów naukowych, powieści fantastycznych, kryminalnych, tylko kontynuuje – dobrze sobie znaną tematykę wiejską. - Więcej

Trzeba mieć dużo determinacji aby podjąć się próby zaciekawienia czytelnika życiem politycznym, społecznym, gospodarczym w miesiącach poprzedzających wybuch II wojny światowej, gdyż ten okres jest już szczegółowo opisany przez historyków, pisarzy i filmowców. Świadomość istnienia wielu opracowań naukowych i dzieł artystycznych spowodowała to, że autor bardzo oszczędne sygnalizuje ogólną sytuację Polski w obliczu zagrożenia ze strony hitlerowskich Niemiec. - Więcej

Autor Płuczek to reporter i dziennikarz, który za tę książkę był nominowany w 2020 r. do literackiej nagrody NIKE. Ostatecznie uplasował się finałowej w szóstce. Jego wielokrotny pobyt w Bełżcu, Sobiborze, Treblince oraz okolicznych miejscowościach zaowocował zbiorem krótkich wywiadów z osobami, które nazwał poszukiwaczami żydowskiego złota. - Więcej

W podtytule użyte są słowa „służba zdrowia”. Autorka posługuje się zamiennie pojęciem „ochrona zdrowia”. Mniejszą uwagę należy poświęcić samej definicji tych słów, ważniejsze jest bowiem praktyczne przesłanie jakie za sobą niosą. Jest to trudna, często niewdzięczna praca, wymagająca wiedzy i poświęcenia. - Więcej

Motywacją do napisania tej recenzji było przestudiowanie (nie tylko przeczytanie) zbioru reportaży wspomnianej wyżej NIE MA. To nie jest książka łatwa, wymaga skupienia, nie da jej się czytać bez robienia sobie przerw na zadumę i refleksję. Pojawia się w niej wiele odniesień osobistych. Autor w wywiadzie przeprowadzonym przez Jana Tracza dla serwisu Onet zatytułowanym Najgorsze już przeszedłem, przyznaje się do trapiącej go przez lata depresji i jej wpływie na pojawiające się u niego myśli samobójcze. Mówi, że z tego sześcioletniego trudnego okresu wynikła książka NIE MA, co w lekturze chyba czuć. Nawiązując do tytułu wymienionego wyżej wywiadu Mariusz Szczygieł może mówić o podwójnym szczęściu: napisał bardzo wartościową książkę i przeszedł trudny czas depresji. - Więcej

Autor przystępując do pisania tej książki z pewnością wiedział, że o Jakubie Szeli w ciągu ponad stu pięćdziesięciu lat napisano w zasadzie wszystko. Oceniali go współcześni, którzy bezpośrednio zetknęli się z nim, jak i historycy żyjący w czasach późniejszych. - Więcej

Tytuł książki sugeruje jej treść. Autor rozumie ludzkie uczucia, będące wynikiem trudnych sytuacji życiowych, jako stan duszy. Moim zdaniem jest to raczej stan ludzkiego umysłu, który pod wpływem bodźców wywołuje uczucia, a te z kolei skutkują postępowaniem człowieka. Ta wstępna uwaga nie obniża wartości książki, która została wydana w 2015 roku, rok po śmierci autora, a polskie wydanie ukazało się w 2019 r. Te daty wydają mi się ważne dla udowodnienia tezy, że uczucie samotności- tak jaskrawo występujące w bieżącym roku w wyniku pandemii COVID- 19 - zawsze dotykało wielu ludzi, szczególnie w wieku starszym. - Więcej

Podtytuł Na tropie Wandy Kronenberg- najgroźniejszej polskiej agentki, wprowadza czytelnika w tematykę książki, a umieszczona na okładce dodatkowa informacja – śledztwo dziennikarskie - jest cenną wskazówką dla kupującego. Wydawca w ten sposób sugeruje, dla kogo ta książka jest przeznaczona.
- Więcej